Europejska polityka kosmiczna
Dane satelitarne mogą mieć bardzo szerokie zastosowanie – od wsparcia w operacjach poszukiwawczych i ratunkowych po monitorowanie granic morskich i upraw. Europejskie systemy nawigacji i obserwacji Ziemi Galileo i Copernicus mogą przynieść wiele korzyści zarówno dla biznesu, jak i dla konsumentów oraz sektora publicznego.
Copernicus, czyli unijny system obserwacji Ziemi, działa od 2014 roku. To najambitniejszy w historii program obserwacji Ziemi. Jest zbiorem złożonych systemów, które gromadzą dane o naszej planecie z wykorzystaniem satelitów i czujników na lądzie, morzu i w przestrzeni powietrznej. Dzięki niemu rządy i inne władze, przedsiębiorstwa i wszystkie zainteresowane osoby dysponują aktualnymi i wiarygodnymi informacjami o tym, w jaki sposób zmienia się nasza planeta i klimat. Dane te pomagają przewidywać ewolucje klimatu w przyszłości.
Są one wykorzystywane w różnych dziedzinach:
– miejskie planowanie przestrzenne
– ochrona przyrody
– rolnictwo i leśnictwo
– zdrowie
– reagowanie w przypadku katastrof
– transport
– turystyka
Za koordynację programu Copernicus i zarządzanie nim odpowiada Komisja Europejska. Europejska Agencja Kosmiczna odpowiada za infrastrukturę satelitarną, natomiast Europejska Agencja Środowiska i poszczególne kraje UE zajmują się projektowaniem czujników. W latach 2014-2020 budżet systemu Copernicus opiewa na 4,3 mld euro.
Galileo to unijny globalny system nawigacji satelitarnej. Jest on europejskim odpowiednikiem amerykańskiego globalnego systemu pozycjonowania (GPS) i rosyjskiego systemu GLONASS. Galileo jest pierwszym systemem, który pozostaje pod kontrolą instytucji cywilnych. Będzie kompatybilny z systemem amerykańskim i systemem rosyjskim, ale będzie od nich niezależny.
Umożliwi pozycjonowanie w czasie rzeczywistym o dokładności 1 m lub mniej – bardziej precyzyjne niż oferuje system GPS. 30 satelitów ma być operacyjnych do 2020 r. Pierwsze usługi Galileo będą dostępne w 2016 r.
Galileo może mieć wiele rożnych zastosowań. Są to m.in.:
– zarządzanie ruchem i transportem
– akcje ratunkowe
– rolnictwo
– ochrona ludności
– oznaczanie i synchronizacja czasu.
W latach 2014-2020 budżet Galileo opiewa na 7 mld euro. Unijne nakłady na program Galileo zwrócą się w postaci nowych możliwości rynkowych i nowych miejsc pracy w sektorze odbiorników sygnałów satelitarnych i aplikacji wykorzystujących technologie satelitarne.
Europejski system wspomagania satelitarnego (EGNOS) zwiększa dokładność pozycji uzyskiwanej z GPS z około 10 metrów do około 2 metrów (czyli o 95 proc.). Ostrzega on również użytkowników o problemach z sygnałami GPS. Był on prekursorem programu Galileo.
W przeciwieństwie do Galileo, system EGNOS ma zasięg ogólnoeuropejski (nie globalny) i jest zależny od GPS. Został zbudowany przez Komisję Europejską, Europejską Agencję Kosmiczną oraz Eurocontrol (Europejska Organizacja ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej).
Przykłady zastosowań systemu EGNOS:
– lotnictwo – lepsza nawigacja i bardziej efektywne trasy
– poszukiwania i ratownictwo – łatwiejsze lądowanie helikopterów w trudnych warunkach
– kontrola ruchu drogowego – szybsza reakcji służb ratowniczych
– pociągi – dokładne lokalizowanie pociągów
– rolnictwo precyzyjne – wirtualne ogrodzenia.